Właśnie wróciłem z Martina, z drugiego dnia lotów finałowych.  Emocje sięgnęły zenitu.
Po trzech piątkowych lotach finałowych Wojtek zajmował 7 miejsce i miał wyniki: I runda – 1000 pkt, II runda – 998,3, III runda – 768,4.
W sobotę postanowiliśmy pojechać do Martina i oglądnąć resztę LIVE, ponieważ miały być rozegrane jeszcze 3 rundy.
W IV rundzie Wojtek pięknie poleciał i osiągnął 999,8 pkt, w kolejnej – piątej – to był po prostu majstersztyk szybownictwa a dla polskiej ekipy nieprawdopodobna dawka nerwów i adrenaliny, ale do rzeczy.
Po szybkim strzale (ok. 3 sekund na holu!) początkowe piękne noszenie skończyło się na granicy lotniska i przeszło w mega duszenie.  Krążąc  przez 2 minuty w „niczym” na wysokości ok. 15 metrów nad ziemią i 300 m od siebie, po ok. 7 minutach Wojtek wyprostował kurs na punkt do lądowania (tak to dla nas kibiców wyglądało) on jednak podjął decyzję, aby spróbować zabrać się znad pola pszenicy – jego plan się powiódł. Nie wiem, czy było tam 10 m do ziemi 🙂  Ale chwilę po tym olbrzymie noszenie „porwało” Jantara do góry – Wojtek wylatał 997,2! Po pięciu rundach był na 6 miejscu.
Ostatni lot to już luzik – 997,5. Przy sześciu rundach finałowych odrzucono najgorszy wynik – podliczono i w polskim teamie zapanowała euforia i wzruszenie!  Tygodniowe nerwy dały upust.
Wojtek Byrski – II v-ce Mistrz Świata kat. F3J
Tomasz Frąk – 36 m, 9553 pkt (95,6%)
Mateusz Paluch – 77 m, 8092 pkt (81%)
Drużynowo na 17 miejscu

Lot z 6 rundy finałów, Wojtek startował ze stanowiska nr 1

Nie obyło się bez przykrych zdarzeń podczas finału – kolizja zawodnika ze Słowenii

Galeria z drugiego dnia finałów 19-07-2014