SPRING CUP – obecnie najważniejsze zawody, a zarazem jedyny Puchar Świata F3F organizowany w Polsce. Koledzy z F3F 3sity TEAM pod wodzą Bartka Siudka zadanie wykonali wzorowo. Pełną relację z wynikami możecie przeczytać na stronie organizatora.

Lot Lukasa Gaubatza:

Nie będę się rozpisywał o wietrze, odchyłkach i innych, bo to znajdziecie na f3f-klif.pl. Każdy zawodnik, miał tak samo – sprawiedliwie. Wynik zależał od wlatania się w model, w zbocze i zastosowanie nowej techniki latania z zakrętami z dziobem do góry, a nie jak stara szkoła z dziobem w dół. Gratulacje dla Jurka Mataczyno, Piotra Listewnika, Piotra Steca (miejsca I-III w klasyfikacji PP), a którzy znaleźli się w pierwszej piętnastce.

A prywatnie – to mój najgorszy wynik od wielu lat :-/ Tak źle i taaaaak poooowooooliii to jeszcze nigdy nie latałem, chyba że w jotkach.  I jeszcze to drzewo 🙂 Patrząc na to z dystansem, wsadzałem do dziobu kawałki ołowiu, nie wiem czym się sugerując, że ma być przedni środek. Kiedy to normalnie mój przedni to dla niektórych jest tylni, tym sposobem robiłem mega przedni coraz bardziej zwalniając, do tego balastowanie i loty na niewielkim wzniesieniu. No ale trudno, jak to się mówi podróże kształcą. Świetnie było spotkać starą ekipę. Nikt i nic się nie zmieniło oprócz sprzętu latającego.
Pamiętam – wydaje się że nie tak dawno – 14 maja 2005 r. jak na zawody do Bezmiechowej organizowane przez Cezarego Zdrójkowskiego przyjeżdżała garstka zawodników chcących polatać w Bieszczadach.

Chyba wtedy poznałem Doktora. Wieczorem po grillu siadaliśmy przy kompie Cezarego, Doktor wyciągał płyty z filmami i oglądaliśmy filmy z latania: na klifie w Mechelinkach, z Krynicy i lądowań na plaży. Mówił, że u nich są wyśmienite warunki do latania F3F. Wtedy jeden patrzył na drugiego, ruszał ramionami, przecież to kawał drogi, kto chłopie pojedzie 700 km żeby zrobić kilkanaście lotów.

A jednak. Doktor zamiast leczyć zaraził innych …. nadmorskim F3F-em!